Όταν η κρίση χτύπησε την πόρτα της Ισλανδίας, η χώρα εφάρμοσε ανορθόδοξες οικονομικές πολιτικές. Εκείνες, που αποτελούν κόκκινο πανί για τους περισσότερους διεθνείς οργανισμούς. Όταν οι τρεις μεγάλες τράπεζές της κατέρρευσαν, με ενεργητικό κοντά στο 1.000% του ΑΕΠ, άφησε τους πιστωτές τους να επωμιστούν το κόστος. Και όταν το εθνικό της νόμισμα κατέρρευσε κατά 25% έναντι του ευρώ, επέβαλε περιορισμούς στην κίνηση των κεφαλαίων. Σήμερα, αυτές οι πολιτικές δικαιώνονται. Η Ισλανδία στέκεται πλέον στα πόδια της, χωρίς τη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Και κατάφερε να επιστρέψει στις αγορές ομολόγων. Τον Ιούνιο, όταν εξέδωσε πενταετή ομόλογα, πλήρωσε πολύ χαμηλότερα επιτόκια από αυτά που σήμερα επιβάλλουν οι αγορές σε χώρες, όπως η Ιταλία.
Το Ρεϊκιαβίκ βάζει τα γυαλιά στην υπόλοιπη Ευρώπη। Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, η οικονομία θα αναπτυχθεί κατά 2,5% το 2012, την ώρα που η Ευρωζώνη αναμένεται να εμφανίσει αύξηση του ΑΕΠ της κατά 1,1%. Επίσης φέτος θα έχει πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών στο 3,2% του ΑΕΠ. Και ανεργία στο 6%! Ενώ στις εδώ ακολουθούμενες πολιτικές προβλέπεται ότι η ύφεση της οικονομίας θα είναι μεγαλύτερη απ'αυτή του Σουδάν! Έτσι ο Gap μπορεί να θριαμβολογήσει ότι από υποσχόμενη Δανία του νότου, γίναμε Σουδάν του βορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου